iSay – Wat kwam er terecht van 12 jaar beloftes van Geert Wilders?

De belangstelling voor mijn samenvatting van het SP rapport over de beloftes van Geert Wilders en het stemgedrag van zijn fractie heeft mij overdonderd. Meer dan 20.000 bezichtigingen. Terechte kanttekening die veel gemaakt werd was dat het ging over de periode tussen 2010 (verkiezingen die leidden tot het 1e kabinet Rutte) en 2011 (verkiezingen die leidden tot het 2e kabinet Rutte. Ook werd nogal eens opgemerkt dat kiezersbedrog bij alle partijen voorkomt en niet alleen maar bij de PVV.

Laat ik beginnen met te reageren op die laatste opmerking. Die is volkomen waar. Ik heb de Partij van de Arbeid het afgelopen jaar menigmaal getackeld op gebroken beloftes. Ook de VVD zou ik daar op kunnen tackelen, maar dat laat ik liever over aan mensen die zich door de VVD bedrogen voelen. En zo komt iedere kiezer van om het even welke partij wel bedrogen uit. Dat is inherent aan een parlementaire democratie waar geen enkele partij de absolute meerderheid heeft. En dat is eigenlijk maar goed ook, want we zien in Polen en Turkije waar absolute meerderheden toe kunnen leiden.

Toch beschouw ik het Wilderiaanse beloven als een unieke vorm van beloven. De PVV weigert stelselmatig verantwoordelijkheid te nemen.
Een voorbeeld? De opvang van vluchtelingen in de regio. Wilders heeft de mond vol over het opvangen in de regio, maar zo gauw daar geld voor op tafel moet komen, roept ie dat ze het daar maar mooi moeten bekijken en dat de rijke buurlanden het maar moeten opknappen.

Zo acteert de blonde leider, wiens naam ik zowaar uit mijn toetsenbord begin te krijgen, veel vaker. Denk aan de AOW-leeftijd. Die was bij de PVV veilig tot de dag na de verkiezingen. Ongevraagd en uit eigen initiatief liet Wilders weten dat wat hem betreft de leeftijd van 65 jaar geen breekpunt zou zijn als het om regeringsdeelname zou gaan. De man is een gevaar voor de mensen die in hem geloven. Zij worden het zwaarst bedrogen. De Henk en Ingrids zijn voor hem geen doelgroep, maar een middel om zijn eigen doel te bereiken. In het eerdere overzicht heb ik daar voldoende voorbeelden van gegeven. Het gaat om het gedraai. De onbetrouwbaarheid, die Sybrand Buma er al toe bracht om de PVV nu al als mogelijke coalitiepartner uit te sluiten.

In 2004 scheidde Wilders zich af van de VVD en in 2005 schreef hij in een verklaring dat

  1. de te royale verzorgingsstaat moest worden uitgekleed
  2. het minimumloon moest worden afgeschaft
  3. het ontslagrecht moest worden versoepeld
  4. dat er één belastingtarief (vlaktaks) moest komen
  5. bijstandsgerechtigden verplicht moesten werken bij plantsoenendiensten of in de zorg

In 2010 neemt Wilders daar al weer afstand van en in het verkiezingsprogramma staat dat de PVV inzet op verdediging van de verzorgingsstaat, zelfs dat de AOW leeftijd van 65 het enige breekpunt bij de formatie van een kabinet zou zijn. Die laatste belofte bleek gewoon een ordinaire leugen te zijn geweest.

De verzorgingsstaat
Opkomen voor de verzorgingsstaat deed de PVV in de afgelopen vijf jaar door te stemmen

  • tegen het opstellen van armoedebeleid
  • tegen gelijke rechten op WW en ziektewet voor flexwerkers
  • voor bezuinigingen op jonggehandicapten en sociale werkplaatsen
  • voor het verlagen van de huurtoeslag

.

Zorg en onderwijs
De beloften dat de zorg beter betaalbaar zou worden en ouderen meer voorzieningen zouden kijgen en dat de studiefinanciering gehandhaafd zou worden om er voor te zorgen dat het hogere onderwijs voor iedereen toegankelijk bleef resulteerden in steun voor

  • hogere eigen bijdragen
  • bezuinigingen op het persoonsgebonden budget (PGB)
  • verdere bevordering van de marktwerking in de zorg
  • het leenstelsel in de masterfase

.

Henk en Ingrid
Opkomen voor gewone mensen doet de PVV op een bijzondere wijze. Men is voor:

  • instandhouding van Nederland als belastingparadijs
  • verlagen van vennootschapsbelasting voor kleine én grote bedrijven
  • een wachttijd van vier weken voor een werkeloze een bijstandsuitkering krijgt
  • onbeloonde tegenprestaties van bijstandsgerechtigden

.

Geen bevoegdheden van Nederland overdragen
De PVV wil niet dat Nederland meer bevoegdheden overdraagt aan de EU maar men is voor TTIP waardoor

  • soevereiniteit wordt afgestaan aan grote multinationals
  • sociale rechten en publieke voorzieningen worden afgebroken
  • multinationals door speciale rechtbanken (ISDS) staten kunnen aanklagen als zij vinden dat hun belangen worden geschaad
  • Europese burgers niets meer in de melk te brokkelen hebben

Wilt u meer over TTIP weten? Klik dan hier.

.


.

Samengevat: De PVV heeft de verzorgingsstaat in 2010 een bron van trots genoemd, maar de realiteit is dat de PVV sindsdien

  • niets doet om grote bedrijven meer en eerlijker te belasten en hun macht in te perken,
  • er niet voor terugdeinst om mensen in de bijstand bij het minste of geringste te korten op hun uitkering en een verplichte tegenprestatie te laten leveren
  • ouderen te lokken met beloftes die binnen het etmaal worden genuanceerd (mooi woord voor gebroken)
    Zie onderstaande video

.


 

Achtergrondinformatie:

Wat beloofde en hoe stemde de PVV?
Tribune september 2015
(pagina 24 en 25)
Vreemd: De PVV verlaten omdat de koers te links is (Elsevier)
Verkiezingsprogramma PVV 2012
Quotenet: Geert Wilders houdt wél van belastingparadijs Nederland
Doorbraak.eu: Wilders pakt werklozen graag keihard aan

Wilt u zelf vergelijken hoe verschillende partijen over verschillende onderwerpen hebben gestemd, kijkt u dan eens op partijgedrag.nl

.

Auteur: Frits Kappers

Schrijver, publicist, werkt desgevraagd in opdracht.

Eén gedachte over “iSay – Wat kwam er terecht van 12 jaar beloftes van Geert Wilders?”

Geef hier uw reactie: