Terreur. Het is een woord dat ons allemaal angst inboezemt, een woord dat onze samenleving tot in haar kern schokt. We hebben het gezien in de vorm van aanslagen, geweld en onuitsprekelijk leed, en we kunnen er eenvoudigweg niet omheen: terreur is verachtelijk, zonder enige uitzondering.
Terreur is het tegendeel van wat wij als mensheid nastreven. Het is een donkere, kwaadaardige kracht die probeert ons te ondermijnen, te verdelen en te overheersen. Het is een manifestatie van de meest primitieve en destructieve aspecten van de menselijke natuur, een ultieme ontkenning van ons vermogen tot mededogen, begrip en samenwerking.
De oorlog tussen Israël en Hamas staat bol van de terreur. Zonder enig respect voor menselijk leven heeft Hamas onschuldige baby’s vermoord. Het slechtste in de mens komt vrij als een stel verblinde idioten meent het recht te hebben om dood en verderf te zaaien. De reactie van Israël kun je evenzeer terreur noemen. Afsluiten van stroom, water en voedselvoorziening is een misdaad tegen de menselijkheid. In dit geval zelfs een oorlogsmisdaad.
Rond 1900 ontstond het Zionisme. Dat is een beweging die een nationale staat voor het Joodse volk nastreefde. Dat kwam met name door de antisemitische vervolging in Europa, die toen plaatsvond. In die tijd waren er veel nationale bewegingen die een eigen land gebaseerd op volkeren wilden. Het zionisme was daar een van.
Aanvankelijk overwoog men om die staat in Zuid-Amerika op te richten, maar uiteindelijk werd besloten de staat in een deel van het Ottomaanse rijk te vestigen, waar veel Palestijnen woonden. De reden was heel simpel: dit gebied staat bekend als ‘Het beloofde land’ en men verwachtte dat daardoor de Joodse mensen er mogelijk sneller naartoe zouden verhuizen, vanwege de bijzondere (religieuze) betekenis.
In de Joodse staat Israël hebben Joodse inwoners andere rechten dan Palestijnse inwoners. Niet-Joodse Israëliërs mogen niet overal wonen en hebben ook niet automatisch eigendomsrecht, legt dr. Anne de Jong, gepromoveerd op geweldloos verzet in Israël en Palestina en universitair docent antropologie aan de UvA, uit.
“Normaal gesproken heeft een staat staatsburgers die in dat land geboren zijn. Maar de ambitie van toen was niet om een staat op te richten voor alle burgers die er woonden. De staat was puur bedoeld voor de Joodse Israëliërs. Er is een situatie ontstaan waarin Israël een democratische staat is voor de Joodse inwoners, en niet voor de 2 miljoen Palestijnse en niet-Joodse inwoners. Ook is er sprake van een militaire bezetting op de Westelijke Jordaanoever. Dat betekent dat het gebied is ingenomen, maar de mensen die er wonen niet tot burgers van dat land zijn gemaakt.”
Zolang daar geen einde aan komt en iedereen dezelfde rechten heeft, bezette gebieden worden vrijgegeven en illegale nederzettingen aan Palestijnen overgedragen, is er voedsel voor terreurbewegingen. Gaza het stenen tijdperk in bombarderen is evenzeer barbaars. Het zal alleen de haat doen groeien. Wapens zaaien dood en verderf. Vrede vergt compromissen, de bereidheid elkaar te ontmoeten, te leren kennen en daarvoor moeten offers worden gebracht. Het is niet anders.
Bron: Eenvandaag
Mens en waanzin 