De Engelse acteur Stephen Fry dreigt in Ierland vervolgd te worden voor blasfemie. Hij heeft in 2015 God een ‘egoïstische maniak’ genoemd en hem van pure kwaadaardigheid beticht. (Bron: Volkskrant)
Ik heb dit soort kwalificaties ook wel gebruikt. Toen ik vijf was werd mijn vader ongeneeslijk ziek: hij heeft ‘K’ werd er gefluisterd. Het was per slot de tijd van het zwijgen, kort na de oorlog. ‘Je moet maar braaf bidden tot God, dan komt het vast wel goed.’ Twee jaar dagelijks gedaan en toen ging vader dood. Ik was zeven. Mijn broer(tje) twee. Nu, 59 jaar later, mis ik mijn vader nog dagelijks. De pijn is verdwenen, maar makkelijk oproepbaar. Het schrijven van dit betoog is meer dan voldoende daarvoor.
Menigmaal heb ik woedende verwijten aan het Opperwezen geuit. Dat ik hem een dief vond, een misdadiger en dat, mocht hij toch bestaan én mocht mij het Koninkrijk der Hemelen deelachtig worden, ik hem aan zijn stropdas over zijn managersbureau zou sleuren. Wat ik daarna zou doen schrijf ik niet op, dan zou deze iSay nodeloos kwetsend worden en dat zou geen stijl zijn.
Dezelfde mensen die mij op het hart hadden gedrukt braaf te bidden, reageerden op mijn woede, dat je God niet moest zien als iemand, maar als… en dan kwamen de meest warrige verhalen. Over de geest van God, zijn Evangelie en dat het allemaal over liefde ging. Mooie liefde, die mij mijn vader ontnam. God zien als de almachtige heerser over leven en dood en tegelijkertijd hem niet verantwoordelijk mogen houden; zijn wegen ondoorgrondelijk noemen en ga zo voort. Allemaal bewijzen voor mijn overtuiging dat de God zoals beleden door de christelijke kerken, maar ook door alle andere religies, of ze hem nu Jahwe of Allah noemen, niet bestaat. Het geloof in een almachtig opperwezen is slechts een uiting van (de bezwering van) hun doodsangst. Het leven na de dood een doekje voor het bloeden; de dominee die mijn moeder condoleerde met de woorden “Je moet maar zo denken Annie, hij heeft het nu beter dan hij het bij jou ooit zou kunnen hebben”; het geschenk dat God via Jezus aan de mensheid gaf te moeten zien als een teken van Zijn Liefde. Het is een miskenning van het Kwaad dat mijn broer(tje) en mij werd aangedaan.
Ik heb met bewondering en een juichend hart de uitlatingen van Stephen Fry gelezen en omdat hem in Ierland nu een sharia-achtige behandeling boven het hoofd hangt, draag ik deze iSay aan hem op.
Het dreigende proces bewijst de juistheid van mijn conclusie. Het geloof in een opperwezen is de projectie en daarmee de bezwering van de menselijke doodsangst, niet meer en niet minder. En dat daar in het christendom een ethische leer aan werd geplakt is mooi, maar dat kan heel goed zonder dat idiote opperwezen, door wie ook het Kwaad geïnspireerd wordt. Vergeet dat vooral niet en herinner u de kruistochten in deze door godsdienstwaanzin steeds onveiligere wereld.
Ik roep de Ierse justitie toe: Spreek Stephen Fry vrij of draag voor eeuwig het juk van het fundamentalisme.
.
Mens en waanzin 