In de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw ontdekte ik iets vervelends. Ik bevond mij in mijn werk (ik was toen nog leraar in het VO) plotseling tegenover kinderen die vooral en alleen aan zichzelf dachten. Blagen die uitsluitend op zoek waren naar onmiddellijke bevrediging van hun korte termijn behoeftes. Een verandering die zich in vrij korte tijd voltrok. Ik stond lang genoeg voor de klas om te kunnen zien dat er niet zo maar een verandering plaats vond. Er was massaal een generatie ontstaan die niet meer wist wat “de mouwen opstropen” en “niet zeuren, maar werken” betekende. Ik realiseerde me toen ook dat dit wel de generatie is waar ik het als bejaarde van moet hebben. Van dat inzicht werd ik niet vrolijk.
In die zelfde tijd deed het kabinet een greep in de kas van mijn pensioenfonds. En niet op een kinderachtige manier. Als je Jean Frijns, oud-directeur beleggingen van het ABP, mag geloven graaide de overheid 25 miljard euro uit de pensioenreserves van het ABP. Frijns was directeur beleggingen van 1993 tot 2005. Volgens hem heeft de overheid ook nog eens jarenlang te weinig premie afgedragen aan het ABP. In 1996 was (bij de verzelfstandiging van het pensioenfonds) de achterstand opgelopen tot 15 miljard euro.
(bron: binnenlands bestuur)
In 2010 ben ik met pensioen gegaan, na 37 jaar voor de klas in het voortgezet onderwijs. De patatgeneratie waarmee ik deze column ben begonnen schreeuwt steeds vaker over de verwende baby-boomers, die zo goed voor zichzelf zorgen. En ziedaar: Jan Nagel richt een nieuwe partij op. 50+. En verdomd, ik denk dat ik nog op ze ga stemmen ook.
Van de huidige politici hoef ik niet te verwachten dat ze mijn pensioenfonds zullen teruggeven wat hun voorgangers er van hebben gestolen. Tegelijk zie je wel dat de Haagsche politiek de oren laat hangen naar geluiden waar veel aanhang voor is. De opkomst van de PVV is daar het beste bewijs voor. Niet de ideeën, maar de potentiële aanhang, daar lijkt het de dames en heren vooral om te gaan.Vanuit die gedachtengang lijkt het me een goed idee als wij baby-boomers laten zien dat we nog steeds in staat zijn om de mouwen op te stropen, zoals ons in de jaren vijftig is geleerd. Als 50plus vijf zetels in de eerste kamer haalt, zal dat menig politicus er toe brengen zich eens achter de oren te krabben. Let op mijn woorden. “Zijn er vijf zetels te winnen met dit standpunt? Daar moeten wij ons dan toch maar eens op bezinnen.” De waan van de dag regeert.
Laat ik in stijl van de door populistisch Nederland zo verketterde linkse kerk daarom eindigen met: “Bejaarden aller provincies, als uw machtige arm het wil, zet u het geplunder van uw pensioen nu stil.”
UPDATE Uiteindelijk heb ik op 2 maart toch maar weeg gewoon SP gestemd, omdat ik nog steeds geloof in een eerlijkere verdeling van lasten, waarbij sterke schouders wat meer tillen dan zwakke schouders.
Mens en waanzin 
Beste Frits,
Via Twitter las ik jouw bericht en ik was heel blij om je verhaal te lezen. Blij in die zin dat ik gelukkig weer een reactie of meningsuiting waarin precies verwoord wordt wat ik zelf al enige maanden voel bij de discussie over de pensioenen. Ik heb ook al enkele keren gereageerd op columns in het Financieel Dagblad, maar ik heb toch steeds het idee dat ik een roepende in de woestijn ben. Daarom vind ik wat jij schrijft heel goed. Inderdaad heb ik ook het idee dat de jongere generatie geen goed beeld heeft van wat eerlijk is bij de pensioenproblematiek. Ik heb heel goed in de gaten wat er gebeurt. De pensioenfondsen en ook de overheid zijn bezig om de verzekerde te laten geloven dat het nooit zo geweest is dat er een recht op uitkering bestaat en dat er dus gerust een korting op de pensioenen kan worden toegepast. Tot mijn stomme verbazing hoorde ik onlangs in een TV-uitzending een hoge ABP functionaris beweren dat het fonds er kennelijk niet in geslaagd was haar klanten te overtuigen van de ongewisheid van de hoogte van de uitkering. Ik ben van mening dat wij als trouwe (we konden ook niet anders) verzekerden gewoon bestolen worden en ik verbaas me over het feit dat er zo weinig 60plussers in actie komen om hun standpunt kenbaar te maken. Je zult het zien dat in de komende overzichten van het pensioenfonds komt te staan dat de genoemde bedragen geen zekerheid geven en dat er eventueel gekort kan worden op de uitkering. Bedrog noem ik dit. En dan maar genoeg dit publiceren en straks gaat iedereen het nog geloven ook, dat je geen aanspraak kunt maken op uitbetaling van de door jou en je werkgever ingelegde gelden. Ik word hier steeds boos over, ook vanwege het feit dat de vakbonden dit kennelijk helemaal niet in de gaten hebben en doen alsof dit onafwendbaar is. En dan inderdaad de jongere generatie die zich op dit moment gedraagt alsof zij de lasten van de oudere generatie moeten gaan dragen. De SP organiseert binnenkort een manifestatie over pensioenen in Utrecht. Ik probeer daar bij te zijn. Af en toe zet ik ook een bericht op Twitter met een #hashtag pensioen om aandacht te krijgen voor deze kwestie. Misschien helpt het een beetje.
Sjef Verpaalen (1947) te Utrecht.